ගර්භණී මවක් ගුවන් ගමනක යෙදීම අවදානම්ද? ගුවන් ගමන් නිසා මවට සහ කුසතුල සිටින දරුවාට ඇතිවිය හැකි සංකූලතා මොනාවාද? මෙවැනි ගැටළු බොහෝ දෙනෙක් විමසා සිටින නිසා ඒ ගැන පැහැදිලි කිරීමක් මෙම ලිපියෙන් සිදු කරන්නෙ. සාමාන්‍යයෙන් සති 36ට පෙර කලින් දරු ප්‍රසූතිය වැනි සංකූලතා ඇතිවීමට අවදානම ඉතා අඩු නිසා ගුවන් ගමනක යෙදී ආරක්ෂාකාරී ලෙස සලකනව. නමුත් ඔබ ගර්භණී කාලයේ ගුවන් ගමනක් සැලසුම් කිරීමට පෙර ඔබේ වෛද්‍ය වරයා හමුවී දරුවාගේත් ඔබෙත් සෞඛ්‍ය තත්වය මේ සඳහා සුදුසු මට්ටමක පවතීදැයි පරීක්ෂා කරවා ගැනීම සුදුසුයි. සමහර අවදානම් තත්වයන් නිසා ගුවන් ගමන් වල යෙදීම නිර්දේශ නොකර අවස්තා තිබෙනව. එවැනි තත්වයන් නම්, පාද වල ලේ කැටි ඇති වෙන (Deep Vein Thrombosis) රෝග තත්වය. කලින් දරු පසූතියට අවදානමක් තිබීම. වෝටර් බෑග් එක කැඩීම තිබීම. හුස්ම ගැනීමේ අපහසුතාවයක් ඇති වෙන ශ්වසන හෝ හෘද රෝග තත්වයක් තිබීම.ගුවන් ගමනක යෙදෙන අතරතුර ඇති විය හැකි සංකූලතා වලක්වා ගැනීමට පහත උපදෙස් පිළිපැදීම වැදගත් වෙනව.1. ගුවන් සේවයට ඔබ ගර්භණී බව කලින් දැනුම් දී උපදෙස් ලබා ගන්න. සමහර විට ඔබට ගුවන් ගමන ආරක්ෂිත දැයි වෛද්‍ය වාර්තාවක් ලබා දීමට සිදු වෙනව. 2. සැම විටම ආසන පටි භාවිතා කරන්න. ඉන් දරු ගැබට හානියක් සිදු වෙන්නෙ නැහැ. 3. හැකි පමණ දියර වර්ග පානය කරන්න. විජලනය වීම වලක්වා ගැනීමට ඉතා වැදගත් 4. පාද වල රුධිර කැටි ගැසීමට අවදානමක් ඇති නිසා එය වලක්වා ගන්න compression stockings පැලඳීම, පාදවලට ව්‍යායාම කිරීම සහ ආරක්ෂිතව කෙටි දුරක් ඇවිදීම සිදුකරන්න. ගමනාන්තයේදී හදිසි අවශ්‍යතාවයක් ඇති වුවහොත් දරු ප්‍රසූතියට සහ වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර ලබා ගැනීමට සුදුසු රොහලක් කලින් සැලසුම් කර තබා ගන්න. සෑම විටම ඔබේ ගර්භණී සටහන් පත සහ වෛද්‍ය වාර්තා ලඟ තබා ගන්න...

දරු පිළිසිඳ ගැනීමත් සමග කාන්තාවකගේ මූලික අවධානය යොමු වෙන්නෙ කුස තුල වැඩෙන දරුවාගේ සෞඛ්‍ය සම්පන්න බවටයි. ඒ නිසා තම සෞඛ්‍ය තත්වය පිළිබඳ ව කටයුතු කිරීම අතපසු වෙන්න ඉඩ තිබෙනව. සමහර ගැබිනි කාන්තාවන් දරු ගැබට හානි වේ දැයි බියෙන් ව්‍යායාම වලින් බැහැරව සිටීමටත් පෙලඹෙනවා.  ඇත්තටම ගැබිනි මවකට ව්‍යායාම සුදුසු ද? මේ ලිපියෙන් තොරතුරු ගෙන එන්නෙ ගැබිනි කාලයේ ශාරීරික ව්‍යායාම ගැනයි. ඔබ කලින් සිටම ව්‍යායාම වල යෙදුණ ක්‍රියාශීලී කාන්තාවක් නම් ගැබිනි කාලයේ දීත් සුපුරුදු පරිදි ව්‍යායාම වල යෙදීම හානි කර නැහැ. ඒ වගේම අලුතින් ව්‍යායාම ආරම්භ කිරීමට අදහස් කරන කාන්තාවන්ට ගැබිනි බව ඊට බාධාවක් නොවෙයි. නමුත් කලින් නො කල ව්‍යායාමයක් ගර්භණී කාලයේ මුල් වරට පටන් ගන්නා විට එය සිරුරට හුරු වෙන තෙක් ටිකෙන් ටික සිදු කිරීම කල යුතු වෙනව. මුලදී විනාඩි කිහිපයක කාලයක් ව්‍යායාම ආරම්භ කර කාලයත් සමග කාලය වැඩි කිරීම සුදුසුයි. ශාරීරික අභ්‍යාස මගින් ගැබිනි මවට වාසි රැසක් ලැබෙනව අතර ඉන් කිහිපයක් පහත දැක්වෙනවා. ගැබිනි කාලයේ අනවශ්‍ය ලෙස සිරුරේ බර වැඩි වීම වළක්වා ගැනීම‍.  අධික රුධිර පීඩනය, ගැබිනි සමයේ ඇතිවෙන දියවැඩියාව වැනි සංකූලතාවවලට ඇති අවදානම අඩු වීම ශාරීරික යෝග්‍යතාවය වැඩිදියුණු වීම. සුව බර නින්දක් ලැබීම. මානසික සෞඛ්‍යය යහපත් වීම. දරු ප්‍රසූතියේ දී විඩාපත් වීමෙන් තොරව දරා ගැනීමට හැකියාව වැඩි වීම. ගැබිනි කාලය තුල සතියට දින 5ක් පමණ විනාඩි 30 ක කාලයක් ව්‍යායාම වල යෙදීම නිර්දේශ කරනව. ඒ අනුව සතියකට විනාඩි 150ක පමණ කාලයක් අවම වශයෙන් ව්‍යායාම කිරීම සුදුසුයි. මෙය ඔබ කැමති පරිදි වරකට විනාඩි 10ක් හෝ ඊට වැඩි කාල සීමාවක් ලෙස වෙන් කර ගන්න පුළුවන්.  උදරයේ මාංශ පේශී ශක්තිමත් කිරීම සඳහා ව්‍යායාමයක් සතියට දෙවරක් සිදු කිරීම සුදුසුයි. එමගින් උදරය ඉදිරියට එල්ලා වැටීම අවම කර ගන්න පුළුවන්. ව්‍යායාම වලින් දරු ගැබට කිසිම හානියක් වෙන බවට විද්‍යාත්මක ව සොයා ගෙන නැහැ. නමුත් කුසට පහරක් වැදීමට හෝ බිම ඇද වැටීමට හැකි ක්‍රීඩා සහ ව්‍යායාම ගැබිනි මවකට සුදුසු නැහැ. ගර්භාෂය තුල සිටින දරුවාට සහ වැදෑමහට ඉන් බලපෑම් ඇතිවිය හැකි නිසා ගැබිනි කාලය තුල එවැනි ව්‍යායාම වලින් වැලකී සිටිය යුතුයි. ඒ වගේම උඩුබැලි අතට වැතිර ව්‍යායාම වල යෙදීම දරු ගැබට රුධිර සැපයුම අඩු වීමට හේතු විය හැකි නිසා එම ඉරියව්වේ වැඩි වේලාවක් සිටීම සුදුසු නැහැ. මනා ශාරීරික යෝග්‍යත්වයක් ගැබිනි කාලය තුල පවත්වා ගන්නා මවකට ප්‍රසූතිය දරා ගැනීමේ හැකියාව වැඩියි. ඒ නිසා සාමාන්‍ය ප්‍රසූතියක දී ඇතිවිය හැකි අවදානම් තත්වයන් අවම වෙනව. සෞඛ්‍ය සම්පන්න දරුවෙකු සාමාන්‍ය ලෙස බිහි කර මවගේ සෞඛ්‍යයත් යහපත් ලෙස පවත්වා ගන්න ගැබිනි සමයේ ව්‍යායාම කිරීම මානා පිටිවහලක් වෙනව...

රුබෙල්ලා කියන්නෙ වෛරසයක් මගින් බෝවෙන රෝගයක්. ජර්මන් සරම්ප කියල කියන්නෙත් මේ රෝග තත්වයට මයි. රුබෙල්ලා ආසාදනය වෙනත් වෛරස ආසාදන වගේ ගැබිනි මවගේ සෞඛ්‍යයට එතරම් හානිකර වෙන්නෙ නැහැ.  සාමාන්‍ය සෙම්ප්‍රතිශාව උණ තත්වයක් ලෙස මෙය වැලඳෙන්න පුළුවන්. ඉන් පසු සමේ සරම්ප වැනි ලප මතු වීමට ඉඩ තිබෙනව. බොහෝ විට මෙය ඉබේම දින 7 - 10 අතර කාලයක් තුල සුව වෙන අතර උණ සහ අනිකුත් රෝග ලක්ෂණ පාලනය කර ගැනීමට පැරසිටමෝල් වැනි ඖෂධයක් ගැනීම ප්‍රමාණවත් වෙනව. නමුත්  මෙම වෛරසය වැදෑමහ හරහා දරු ගැබ ආසාදනය කිරීමට හැකියි. ඒ  සමග දරුවාට ඇති වෙන බලපෑම වෛරසය ශරීර ගතවන කාල සීමාව අනුව වෙනස් වෙනව. ගර්භණී මවකට මුල් මාස කිහිපය තුල රුබෙල්ලා ආසාදනය ඇති වුව හොත් Congenital Rubella Syndrome නම් දරුණු රෝග තත්වය දරු ගැබට ඇති වෙන්න පුළුවන්. එවැනි දරුවන් හෘදය සහ ස්නායු පද්ධතියේ දරුණු ආබාධ, ඇස් පෙනීම සහ කන් ඇසීම ඉතා දුර්වල වීම, මන්ද බුද්ධික බව වැනි උපත් ආබාධ සහිතව උපදින්නෙ. ඊට අමතරව මල දරු උපත්, ගබ්සා වීම, බර අඩු වීම සහ නො මේරූ දරු උපත් වැනි තත්වයන් රුබෙල්ලා ආසාදනය නිසා ඇති වෙනව. මුල් මාස තුනෙන් පසුව රෝගය වැළදෙන විට එතරම් දරුණු සංකූලතා ඇති වීමට හැකියාව තරමක් අඩුයි. නමුත් කන් ඇසීම දුර්වල වීම වැනි තත්වයන් දරුවාට ඇති වෙන්න මේ නිසා ඉඩ තිබෙනව. රුබෙල්ලා රෝගය සඳහා ප්‍රතිශක්තිකරණ එන්නතක් තිබෙනව. එමගින් රෝගය වැළඳීම සහ ඉන් දරු ගැබට හානි වීම වළක්වා ගන්න පුළුවන්.  කලින් මෙම එන්නත ලබා ගැනීම මගින් හෝ රුබෙල්ලා රෝගය වැළඳීමෙන් ශරීරය තුළ මෙම රෝගයට එරෙහිව ප්‍රතිශක්තිය ඇති වෙනව. එලෙස ප්‍රතිශක්තිය තිබෙන කාන්තාවන්ට ගර්භණී සමයේ දී රුබෙල්ලා රෝගය වැළඳීමට ඇති හැකියාව ඉතා අඩුයි. කලකට පෙර කාන්තාවන් සඳහා පමණක් රුබෙල්ලා එන්නත ලබා දුන් නමුත් දැන් ජාතික ප්‍රතිශක්තිකරණ වැඩසටහන මගින් සෑම දරුවෙකුට ම MMR එන්නත ලබා දෙනව. එමගින් සරම්ප කම්මුල් ගාය සහ රුබෙල්ලා කියන රෝග තුනට ම ප්‍රතිශක්තිය ලැබෙනව. ඔබ ගැබ් ගැනීමට බලාපොරොත්තු කාන්තාවක් නම් අනිවාර්යයෙන් ම රුබෙල්ලා රෝගයෙන් ආරක්ෂිත දැයි සොයා බලන්න. කලින් එන්නත ලබා ගත් බව ඔබට අමතක නම් නැවත වෛද්‍ය වරයෙකු හමුවී එන්නත ලබා ගන්න පුළුවන්. මාස තුනක් ඇතුළත ගැබ් ගැනීමට අපේක්ෂා කරන කාන්තාවන්ට සහ ගර්භණී කාන්තාවන්ට මෙම එන්නත ලබා ගැනීම නිර්දේශ කරන්නෙ නැහැ. එවිට රුධිර පරීක්ෂාවක් (Rubella antibody test) මගින් දැනට රුබෙල්ලා රෝගයට එරෙහි ප්‍රතිශක්තිය ඇති දැයි සොයා බලන්න පුළුවන්. එම පරීක්ෂණයෙන් රුබෙල්ලා ප්‍රතිදේහ ඇති බව තහවුරු වුව හොත් ඇයට ගැබිනි කාලයේ රුබෙල්ලා රෝගය වැළඳීමේ අවදානම ඉතා අඩුයි...

සාමාන්‍ය දරු ප්‍රසූතියක් සඳහා ගැබිනි මවකට ප්‍රසූත වේදනා ඇතිවෙන තෙක් සිටීමට අවශ්‍ය වෙනව. නමුත් සමහර අවස්තා වලදී ප්‍රසූත වේදනා ඇති වීම ප්‍රමාද වෙන්න පුළුවන්. තවත් සමහර මව් වරුන්ට කලින් දරුවා බිහි කිරීම අවශ්‍ය වෙන හේතු තිබෙන්න පුළුවන්. එවැනි අවස්තාවකදී දී ප්‍රසූත වේදනාව කලින් ඇති කිරීම (Induction of labour) සඳහා වෛද්‍ය වරු උපදෙස් ලබා දෙනව. Induction කියන්නෙ මොකක්ද? එ් ගැන මේ ලිපියෙන් ඔබට විස්තර කරන්නම්. සාමාන්‍ය ලෙස දරුවෙකු බිහි වීමට ගර්භාෂයේ පහලින් යෝනි මාර්ගයට නෙරා ඇති ගැබ් ගෙල කොටස විවෘත වීම අවශ්‍ය වෙනව. මෙහි දී ගැබ් ගෙල ප්‍රමාණයෙන් කෙටි වීම සහ විවෘත වීම ස්වභාවිකව සිදු වෙන ක්‍රියා වලියක්. මේ සඳහා සිරුරේ නිපදවෙන ප්‍රොස්ටගැන්ඩින් නම් රසායනික අවශ්‍ය වෙනව. ඒ වගේම ගර්භාෂය වරින් වර සංකෝචනය වී දරුවා උපත් මාර්ගය තුලින් පහලට තල්ලු කිරීම සාමාන්‍ය ප්‍රසූතියේ දී සිදු වෙනව. මෙලෙස සිදු වෙන ගර්භාෂයේ මාංශ පේෂි සංකෝචනය වීමත් ගැබ් ගෙල විවෘත වීමත් යන කරුණු දෙකම මත සාමාන්‍ය ප්‍රසූතියක් සිදු වෙන දිනය තීරණය වෙනව. ගැබ් ගෙල විවෘත වීම සිදු නොවන විට එය උත්තේජනය කිරීම සඳහා ඖෂධ හෝ වෙනත් ක්‍රම භාවිතා කිරීම අවශ්‍ය වෙනව. මේ සඳහා භාවිතා කරන ප්‍රධාන ඖෂධ වර්ග කිහිපයක් තිබෙනව. 1. ප්‍රොස්ටගැන්ඩින් වර්ගයේ ඖෂධ යෝනි මාර්ගය තුලින් ඇතුළු කරන පෙත්තක් ලෙස හෝ ජෙල් වර්ගයක් ලෙස මෙම ඖෂධය භාවිතා කරනව. එමගින් ගැබ් ගෙල විවෘත වීම වගේම ගර්භාෂය සංකෝචනය වීමත් උත්තේජනය කරන නිසා ප්‍රසූතිය ඉක්මන් කරන්න පුළුවන්. 2. ඔක්සිටොසින් හෝමෝනය (Syntocin) මෙම ඖෂධය සේලයන් සමග නික්ෂේපණයක් ලෙස ලබා දෙන්නෙ. සාමාන්‍යයෙන් ගැබ් ගෙල විවෘතව ඇති විට ගර්භාෂය සංකෝචනය වීම සහ ප්‍රසව වේදනා ඇති වීම උත්තේජනය කිරීම සඳහා මෙය බහුලව භාවිතා කරනව. 3. කලලාවාරික පටලය සිදුරු කිරීම (Water bag එක කැඩීම) ගැබ් ගෙල විවෘතව පවතින විට වෛද්‍ය වරු විසින් සියුම් උපකරණයක් යොදා ගෙන water bag එකේ කුඩා විවරයක් ඇති කිරීම මෙහි දී සිදු කරනව. ඉන් පසු ගර්භ තරලය පිටතට ගලා ඒමක් සිදු වෙන අතර ඒ සමග ප්‍රසූත වේදනා ඇති වීම ඉක්මන් වෙනව. බොහෝ විට ඉන් පසු syntocinon  ඖෂධය ලබා දීමත් සිදු කරනව. 4. ගැබ් ගෙල හරහා කුඩා catheter එකක් ඇතුළු කිරීම. ගැබ් ගෙල විවෘත වීම උත්තේජනය කිරීමට මෙම ක්‍රමය භාවිතා කරනව. මෙලෙස ඇතුළු කරන බටය ගර්භාෂය තුල පැය 12ක පමණ කාලයක් තිබෙන විට ගැබ් ගෙල ඉබේම විවෘත වී එය පිටතට පැමිණෙනවා. මෙය තරමක් මවට අපහසු නමුත් ඒ නිසා ප්‍රොස්ටග්ලැන්ඩින් ඖෂධ භාවිතයේ දී මෙන් අතුරු ආබාධ ඇති වෙන්නෙ නැති නිසා මෙය බබාට වඩාත් හිතකරයි මෙම ක්‍රම භාවිතා කර ප්‍රසූතිය ඉක්මන් කිරීම සෑම මවකට අවශ්‍ය වෙන්නෙ නැහැ. නමුත් වෛද්‍ය වරු මෙවැනි ක්‍රමයක් අවශ්‍ය යැයි නිර්දේශ කරන විශේෂ අවස්තා තිබෙනව. උදා නියමිත කාල සීමාව පසු වන තෙක් ප්‍රසූතිය සිදු නොවීම. මවු කුස තුල දරුවා නියමිත ප්‍රමාණයට වර්ධනය සහ විකසනය වී අවසන් වූ පසු දරු ගැබ මවු කුස තුල රඳවා තබා ගැනීම තරමක් අවදානම් විය හැකියි. එයට හේතු වෙන්නේ මව් කුස තුල සිටින දරුවන්ගෙන් සුළු ප්‍රතිශතයක් කිසිම හේතුවක් නොමැතිවත් මිය යන්න පුළුවන් නිසා. මෙවැනි තත්වයන් වළක්වා ගන්න කලින් ප්‍රසූත වේදනා ඇති කිරීම යොදා ගත හැකියි. මවට කිසියම් රෝග තත්වයක් පැවතීම අධික රුධිර පීඩනය, දියවැඩියාව, අක්මාවේ ආබාධ වැනි රෝග තත්වයන් මවට තිබෙන විට ඊට ප්‍රතිකාරයක් ලෙස දරුවා කලින් බිහි කිරීම අවශ්‍ය වෙන්න පුළුවන්. එවැනි අවස්ථාවල දීත් ඉහත ක්‍රම දරුවා බිහි කිරීම ඉක්මන් කරන්න යොදා ගන්නවා. දරුවාට කිසියම් අවදානම් තත්වයක් පැවතීම. දරුවා මව් කුස තුල තවදුරටත් තබා ගැනීම අවදානම් යැයි වෛද්‍ය වරු නිර්දේශ කරන අවස්තා වලදී කලින් ප්‍රසූත වේදනා ඇති කිරීම අවශ්‍ය වෙනව. ඒ වගේම දරුවාගේ අසාමාන්‍ය තාවයන් සහ මල දරු උපත් වැනි තත්වයන් වල දීත් මෙම කලින් ප්‍රසූතිය සිදු කිරීම අවශ්‍ය වෙනව. ප්‍රසූත වේදනා ඇතිවීම සහ ගැබ් ගෙල විවෘත කිරීම උත්තේජනය කිරීම සඳහා මෙම ඖෂධ සහ ප්‍රතිකාර ක්‍රම බහුලව භාවිතා කරනව. ඒ නිසා අවශ්‍ය අවස්ථාවක සාමාන්‍ය ප්‍රසූතියක් සිදු කර ගැනීමට හැකියාව ලැබෙන නමුත් ඒ නිසා අතුරු ආබාධ ඇති වෙන්නත් ඉඩ තිබෙනව. ප්‍රසූත වේදනා ඇති කිරීමට දෙන ඖෂධ නිසා සමහර විට ගර්භාෂය අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට වඩා සංකෝචනය වීමෙන් දරුවාට රුධිර සැපයුම අඩු වෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේ තත්වයන් කලින් හඳුනා ගැනීමට දරුවාගේ හෘද ස්පන්දනය නිරීක්ෂණයට ලක් කරන අතර එවැනි අවදානමක් ඇති අවස්තාවල සිසේරියන් සැත්කමක් මගින් දරුවා බිහි කිරීමට සිදු වෙනව.    ..

අපේ ගෙල ඉදිරිපස ඇති කඩා තයිරොයිඩ් ග්‍රන්ථිය මගින් නිපදවන හෝමෝන සිරුරේ ක්‍රියාකාරිත්වයන් විශාල ප්‍රමාණයකට දායක වෙන අතර තයිරොයිඩ් හෝමෝන මට්ටම අඩු වීම වගේම වැඩි වීමත් ශරීරයට හිතකර නැහැ. ඉන් ගැබිනි මවට මෙන්ම කුස තුල සිටින දරුවාටත් බලපෑම් ඇතිවෙන නිසා ගර්භණී කාලයේ තයිරොයිඩ් හෝමෝන මට්ටම ප්‍රශස්ත ලෙස පවත්වා ගැනීම ඉතා වැදගත් වෙනව. තයිරොයිඩ් ග්‍රන්ථියේ ක්‍රියාකාරිත්වය අඩු වීම නිසා ඇතිවෙන හයිපොතයිරෝයිඩිසම් (Hypothyroidism) නම් රෝග තත්වය ඉතාමත් සුලබයි. මේ සඳහා ප්‍රතිකාර ලෙස තයිරොක්සින් නම් ඖෂධය භාවිතා කරනවා. මෙම තත්වය පවතින කාන්තාවන්ට ගැබ් ගැනීම ප්‍රමාද වෙන්න ඉඩ තිබෙන නිසා ගැබ් ගැනීමට පෙර සිටම නිසි වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර වලට යොමු වීම ඉතා වැදගත්. මව් කුස තුල වැඩෙන කලලයට සති 12 ක් පමණ වෙන තෙක් තයිරොයිඩ් ග්‍රන්ථිය ක්‍රියාත්මක නොවන නිසා දරුවාට තනිවම තයිරොයිඩ් හෝමෝන නිපදවීමට හැකියාව නැහැ. එබැවින් මවගේ රුධිරයෙන් ලබා ගන්නා තයිරොයිඩ් හෝමෝන මත තමයි දරු ගැබේ ක්‍රියාකාරිත්වය රඳා පවතින්නෙ. තයිරොක්සින් හෝමෝනය දරුවාගේ මොලය සහ බුද්ධිය වර්ධනය සඳහා ඉතා වැදගත් හෝමෝනයක් නිසා මේ කාල සීමාව තුල මවගේ රුධිරයේ තයිරොක්සින් හෝමෝන මට්ටම නිසි ප්‍රමාණයට පවත්වා ගැනීම අත්‍යවශ්‍යයි. ගැබිනි මවක් මුලින් ම සිදු කරන රුධිර පරීක්ෂණ සමග TSH නම් පරීක්ෂණය කිරීමෙන් රුධිරයේ තයිරොයිඩ් හෝමෝන මට්ටම අඩු හෝ වැඩි වීම ඇති දැයි හඳුනා ගන්න පුළුවන්. එම පරීක්ෂණයේ ප්‍රතිඵල අනුව සුදුසු පරිදි ඖෂධ ලබා ගෙන තයිරොයිඩ් හෝමෝන වෙනස් වීම නිසා දරු ගැබට ඇතිවිය හැකි හානි අවම කර ගන්න හැකියාව තිබෙනව. Hypothyroid රෝග තත්වය ඇති කාන්තාවන් ගැබ් ගත් වහාම TSH පරීක්ෂණය සිදු කර සුදුසු පරිදි ඖෂධ මාත්‍රාව වෙනස් කිරීම අවශ්‍ය වෙනව. නැවතත් වරින් වර මෙම පරීක්ෂණය සිදු කර හෝමෝන මට්ටම නිසා ප්‍රමාණයට පාලනය කර තබා ගැනීමට වෛද්‍ය උපදෙස් අනුව ඖෂධ භාවිතා කිරීම සුදුසුයි. තයිරොයිඩ් හෝමෝන මට්ටම වැඩි වීම තවත් රෝග තත්වයක්. මෙය හයිපතයිරෝඩිසම් (hyperthyroidism) ලෙස හඳුන්වනව. මේ තත්වය සඳහා ගන්නා සමහර ඖෂධ ගර්භණී කාලයේ දී එතරම් සුදුසු නැති නිසා ගැබ ගත් වහාම වෛද්‍ය වරයෙකු හමුව ඖෂධ නිසි ලෙස නිර්දේශ කරවා ගැනීම අවශ්‍ය වෙනවා. Hyperthyroidism රෝග තත්වය සඳහා විවිධ හේතු බලපාන අතර එම හේතු අනුව ප්‍රතිකාර කරන ආකාරය සහ ඉන් ඇතිවෙන බලපෑම් වෙනස් වෙනව. මවගේ තයිරොයිඩ් ග්‍රන්ථිය උත්තේජනය කරන ප්‍රතිදේහ ඇතිවීම නිසා මේ තත්වය කලාතුරකින් ඇති වෙන අතර එවැනි මවුවරුන්ගේ වැදෑමහ හරහා මෙම ප්‍රතිදේහ දරුවාට ගමන් කර දරු ගැබට බලපෑම් ඇති කරන්න පුළුවන්. මේ හේතු නිසා මෙම රෝග තත්වය ඇති කාන්තාවන් මුල සිටම විශේෂඥ වෛද්‍ය උපදෙස් ලබා  ගැනීම වැදගත් වෙනව...